Ring… Ring… Ring… Bunyi telefonku berbunyi. Aku terjaga dari tidur dan melihat nama ayahku di skrin telefon. Apa kejadah orang tua ni call time-time ni. Aku angkat.

Aku: Nak apa ayah?

Ayah: Assalamualaikum

Aku: Ayah tahu kan sekarang dah pukul 3 pagi. Kenapa ayah call?

Ayah: Sahaja. Nak call anak ayah. Bila kau nak lawat ibu kau tu? Dah lama dia tak jumpa kau.

Aku: Entah. Busy sikit. Duit pun bukan ada sangat pun.

Ayah: Balik lah akhir bulan ni. Jenguk-jenguk ibu kau.

Aku: Ayah ke ibu yang rindu?

Ayah: Balik je.

Aku: Ya la. Ya la.

Ayah: Din. Ayah dah habis bayar semua kos majlis perkahwinan kau. Duit hantaran pun ayah dah sediakan.

Aku: Eh tak perlulah. Din kan sedang kumpul duit ni.

IKLAN

Ayah: Takpe. Duit hantaran pun kau tak cukup lagi. Ni nak bayar duit majlis. Jangan bimbang lah. Ayah dah settlekan semua. Ada extra lagi dekat ibu kalau perlu apa-apa penambahan.

Aku: Terima kasih ayah. Ayah dapat duit dari mana ni?

Ayah: Duit pencen. Dan duit tanah pusaka.

Aku: Tanah tu banyak ke dapat?

Ayah: Bolehlah. Bahagi lima.

Aku: Ayah.

Ayah: Ya?

IKLAN

Aku: Apa sebenarnya sebab ayah call?

Ayah: Din. Jadi suami ni tak mudah. Banyak dugaan kau akan lalui seorang diri tanpa isteri kau tau. Time tu kau senyum sahaja. Jangan sesekali kau tunjuk kesusahan kau depan mereka.

Aku: Ayah?

Ayah: Apabila kau dapat anak tu, bantulah isteri kau. Kau akan dengar dia komplain penat. Dia komplain kita tak bantu, tapi kau senyum sahaja. Jangan tunjuk perasaan marah kau.

Aku: Ayah!

Ayah: Dan jagalah anak kau sebaik mungkin. Dia lah nyawa kau.

Aku: Apa ni ayah?

IKLAN

Ayah: Ayah tak dapat hadir ke majlis perkahwinan kau. Dan ayah minta maaf sangat. Dan percayalah, ayah bangga dengan kau.

Aku: Ayah cakap apa ni? Jangan karut la. Ish malas Din nak dengar benda-benda merepek ni. Ibu mana?

Tiba-tiba phone mati. Ish orang tua ni. Buat panggilan dramatik pulak pagi-pagi macam ni. Aku lihat phone aku, rupanya ada 5 miss call sebelum telefon ayah. Semuanya telefon dari ibu. Aku menelefonnya balik.

Aku: Hello

Ibu: Kau kat mana? Ibu cuba telefon kau dari tadi.

Aku: Rumah. Kenapa Ibu?

Ibu: Ayah kau. Dia eksiden pukul 1 tadi. Ayah… Dah meninggal dunia.

Aku: Eh… tak mungkin. Ayah baru call saya tadi.

Ibu: Din. Ayah dah tak ada. Kau balik kampung.

Aku siap-siap terus pulang ke kampung. Sepanjang perjalanan aku berfikir, bagaimana dia sempat call aku tapi aku bersyukur dapat borak dengan dia. Maafkan aku ayah.

Dekat seeNI keras, sebab tu MEREMANG habis!
Jom download seeNI sekarang!

KLIK DI SEENI